Als klein meisje vond ik het heerlijk om door oude fotoalbums te bladeren. Mijn opa’s en oma’s nog jong, mijn ouders in de mode van toen en mijn zus, broer en ik nog klein. En nog steeds, of misschien zelfs steeds meer, zijn deze fotoalbums heel waardevol voor mij. Doordat ik nu ouder ben, zie ik ook hoe tijdelijk alles is. Het leven vliegt voorbij. Mijn opa’s en oma’s zijn er niet meer. En toch, als ik mijn fotoalbum opensla zit ik weer even bij ze op de bank.

 

Koen en ik trouwden in 2015. Het was een prachtige dag en ik voelde me ontzettend gelukkig. Na het zien van zoveel bruiloften als fotograaf, wist ik precies hoe onze dag eruit moest zien. Het was helemaal geslaagd en we genoten volop. Maar ‘time flies when you’re having fun’ en voor we het wisten was de dag alweer voorbij. Gelukkig maakte een collega voor ons foto’s van onze dag. Bij het terugzien ervan, herleefde ik de dag opnieuw en werd ik zelfs verrast door beelden die ik op de dag zelf niet eens had meegekregen. Ineens was ík de klant in plaats van de fotograaf en het was leuk het van die kant mee te maken. 

​

In juni 2017 werden wij ouders van Pim. Al jaren maak ik foto’s van baby’s en kinderen, maar nu was het mijn eigen kind voor de lens. Wanneer ik een mooie foto van hem heb gemaakt, kan ik er uren naar kijken. Het maakt me zó trots. Tegelijk maakt het me ook ontzettend dankbaar dat ouders me deze taak toevertrouwen tijdens een fotoreportage. 

 

Dat wat foto’s met je doen fascineert me. Ze nemen je weer mee naar een moment. Tijdens een shoot lijken het “gewoon” mooie foto’s. Maar jaren later zijn ze ongelofelijk waardevol en onmisbaar. Dit was voor mij de reden om vanaf 2011 te starten als fotograaf. Ik wil mensen helpen een mooie herinnering te maken.

 

Ik kijk ernaar uit om met u en uw geliefden samen te werken.

 

Hopelijk tot snel, Amy 

 

Maximaal 5 personen kunnen in mijn studio terecht.

​

​

​